De Jongen

de jongen   geschommeld
door onzichtbare handen
duidend de vage beelden
in beloken tinten en
geluid van rammelend vermaak

de jongen   door wadende
handen gedragen
in kabbelend water
gekoesterd   gelijk vroeger in
zijn moeder   ongebaard

de jongen   maat en afstand
metend in oneindig
beperkte ruimte
geleid door handen die
bereikbaar onbereikbaar maakten

de jongen   gaande
onoverzichtelijke verten
veroverend   en toch
de beschermde basis zocht
van warmte   tederheid en droom

de jongen   makkers zoekend
in taal en broos gebaar
mijn en dijn verkende
het mijn benoemde
dit echter ook aan vrienden schonk

de jongen   met woord en
daad   gevoel   verlangen
wijzen naar zijn zinnen zette
een onbekende weg bevocht en
zo een nieuwe wereld kocht

de jongen   ver van thuis
met velen leren leerde
in hiërarchie en pariteit verkeerde
de waarheid onderzocht
en levensmotto’s stelde

de jongen   wadend door
decennia  ook als ondergrond
soms verzonk   blijft zwemmen
op golven van warmte   hoop
vriendschap   droom

de jongen   man